Bananengaren en weven

25 maart 2020 - Masaka, Oeganda

Voor ik naar Uganda vertrok heb ik veel zitten denken hoe ik de mensen in lwengo echt verder kan helpen. Eigenlijk is zorgen dat er werk en dus inkomen komt denk ik het belangrijkste. Nog steeds krijgen niet alle kinderen (goed ) onderwijs. De overheidsscholen zeggen gratis te zijn maar in de praktijk is dat niet zo De kinderen krijgen een lijst wat ze allemaal mee moeten nemen papier bezems wc papier potloden schriften  suiker etc etc ook is een uniform verplicht. Maar ja dat is dan een probleem. De scholen bij ons kopen zelf materialen maar hier wordt de voorraadkast door de leerlingen gevuld.   Toen ik op een beurs was in Nederland  (toen waren er nog beurzen) zag ik garens van  ananas hennep en bananen. Toen ontstond het idee daar wat mee te doen. Nou zijn er in lwengo weinig ananassen  maar wel heeeeeeeel veeel bananenbomen.  Ben me gaan verdiepen ik het proces. Eenmaal in Lwengo besprak ik dit met Anthony en zijn team. In eerste instantie geloofde ze me niet. Maar na een grote map met info en wat filmpjes waren ze enorm enthousiast. We zijn een aantal middagen aan de slag gegaan met de bomen.  En waren verbaast over het resultaat zie foto. Gisteren kwamen een aantal vrouwen uit het dorp naar me toe om te vragen wat we met die bomen gedaan hadden.. na uitleg vroegen ze of we een vrouwengroep konden starten en of ik hen dit kon leren. Hevig teleurgesteld omdat ik vertelde dat we morgen weer naar huis vliegen.  We hebben gezegd dat we het gaan bespreken en dat opstarten van een groep een goed idee is. Als het gaat lukken met het garen zou dat echt geweldig zijn. Maar zover zijn we nog lang niet. 1e proces is maken van touw.  Later kunnen we dit proberen te verfijnen.  Wat zou ik hier graag een paar maanden zijn om dit echt te helpen opzetten uiteraard niet nu want met de corona hier ga naar ik liever naar huis.  Michael hielp ook mee en hakte een boom om. We probeerde verschillende soorten bomen. Helaas is hier door de crisis ook alles op een laag pitje gezet. Maar de start is gemaakt. Er is in het buurland een machine te krijgen die de vezels kan maken. Dus als het echt iets wordt gaan we daar naar op zoek.  

Weven

Ik volg een opleiding bij de ambachtelijke weverij in Amsterdam.  Nu kon ik geen heel weefgetouw meenemen. Daarom een bandweefgetouwtje meegenomen. Lokaal garen gekocht en aan de slag gegaan. Op de school heb ik het aan wat leerkrachten en leerlingen laten zien. Ze hebben het uitgeprobeerd.  Ook de vrouwen uit de buurt kwamen vragen wat ik aan het doen was. Zo heb dus gisteren tot een uur voor vertrek nog weef les gegeven. Bij de meubelmaker heb ik 6 getouwtjes laten maken. En met wat hulp van een boda driver vonden we in de stad Masaka ook de juiste schroeven. Ze waren net op tijd af. Molly en Sissy gaan dit verder oppakken en ga hen met filmpjes en beschrijving op papier verder ondersteunen. Anthony bedacht dat het ook goed voor slippers en sandalen zou zijn En gaat met de plaatselijke schoenmaker bespreken om dit uit te gaan proberen.  

De foto's volgen nog dat lukt niet allemaal vandaag

Foto’s

4 Reacties

  1. Ria Bout:
    25 maart 2020
    Wat een geweldig idee
    Fantastisch wat jullie allemaal doen.gpede reis naar huis kom gezond weer terug!!!
  2. Dorien:
    25 maart 2020
    Wat goed dat je het weven ook daar in de praktijk heb kunnen laten zien. Hopen dat ze hier ook echt mee verder kunnen. En dan naar huis , gaat jullie vlucht gewoon door?
  3. Emma van Beest:
    25 maart 2020
    Wat een prachtig initiatief bijzonder dat er in Nederland zelfs een opleiding ambachtelijk weven bestaat wat een goed nieuws dat het gelukt is om naar huis te komen (dankpunt)
    Goede reis terug🙌
  4. Els:
    29 maart 2020
    Ik lees dat het je gelukt is naar huis te komen?
    Hoop dat het jullie gelukt is en dat je nu veilig thuis bent😘